Propósitos

Os propósitos de ano novo non son o meu, pero mal raio me parta se non comezo cada ano pensando neles.

É un costume, que lle imos facer, e, sinceramente, non quero deixalo.

Porque coido que para pensar neses novos obxectivos cómpre facer balance do que queda atrás, do que xa se fixo, do que aínda non se fixo, do que non sabemos se daremos feito algún día. E iso é bon. Recapitular, recapacitar e reflexionar é moi bon, crédeme.

Claro que eu este ano que vou dicir, se todo canto teño para rememorar é bo... Non só por ver publicarse o meu primeiro libro, ou por casar e viaxar, senón porque, a pesar dos días malos, que sempre os hai, foi un ano cheo de felicidade. E iso é o que quero lembrar.

E para este aniño que estreamos? Pois toca traballar, e moito. Ese é o meu maior propósito, o propósito creativo. E cólloo con ganiñas, non vaiades pensar, pero tamén con certo medo e algunha inseguridade. É inevitable, supoño.
O propósito creativo vai seguido de cerca polo de moverse e coidarse (que mal se reparten polo corpo os excesos de Nadal, aimimadriña...), e logo o de ler máis, escoitar máis música, ver máis películas, descubrir sitios novos, cociñas cousas novas. En fin... os de todos os anos.

Penso que a frase da imaxe é a que mellor resume os meus propósitos de ano novo:

Make something today even if it sucks

Crea/Fai algo hoxe aínda que sexa unha merda

Claro que si. Hoxe. Todos os días. Cada día.

Este é o mellor dos propósitos, para min: porque vale para escribir (a segunda parte das "miñas crónicas", poemas, este bloguiño), vale para debuxar (á man e á maquina, bosquexos e ideas, cousas que vallan para pendurar da parede, cousas que non vallan para ver), vale para cociñar (este vén do ano pasado: convidar a amigos á casa a probar pratos novos), vale para facer algo de deporte (non é meu forte, a verdade, pero se fago algo, por pouco que sexa, é algo, ou?), vale para facer fotos (para inspirarse, para gardar recordos, para probar porquesiporquequecarallo), etc.

E non importa que o resultado sexa unha merda. Hai que trabucarse, hai que probar, hai que fallar para acertar. E eu prefiro tela cagado que non telo intentado.

E vós?

Decembro en fotos (e feliz 2014!)

Lembrades cando dixen que quería sacar máis fotos? Debe de ser o único propósito de ano novo que cumprín de verdade, de todo. Certo é que quedou xullo sen entrada, pero pode valer para retratalo esta entrada da Feira do Libro de Vigo, que á fin e ao cabo foi no mes. Novembro tampouco ten unha adicada tal cual, pero a viaxe a Roma, Florencia e Venecia ten que contar para algo.

Chegados a decembro, confeso que pouco teño que amosar, pero non podo rematar 2013 sen fotos, non podo non rematalo como comezou: cunhas botas e abondo frío.

Déixovos mostras dun paseo xunto ao mar furibundo de Burela, o río Xunco espléndido e os meus peuíños, de paseo á súa beira, este Nadal.

Comecemos este ano con azos renovados, desexos e propósitos novos e vellos e, sobre todo, coas mans bailando sobre os qwertys, que hai moito (pero moito) que facer.

Feliz ano!