30/11/12

Premio Johán Carballeira


Imos acabar este mesiño de novembro con outro certame. Será por premios!

Na axenda da AELG publicouse o anuncio da convocatoria do XVI Premio de Poesía Johán Carballeira: tedes ata o 10 de xaneiro para presentar as vosas obras inéditas de máis de 400 versos. O premio son 1.500 € e inclúe a publicación da obra.

Non será porque non vos aviso...

Se vos interesa, podedes consultar as bases aquí.

E se o voso é o xornalismo, non esquezades que tamén está aberta a convocatoria desta modalidade!


28/11/12

O peso do mundo


O mundo pesaba
porque sempre pesou
pero a faciana de pedra
con anos ás costas
co mundo ás costas
co ceo ás costas
mesmo semellaba levalo mellor
cás facianas da rúa.

O mundo pesa
porque sempre pesou
pero é curioso
que pese máis sobre todos nós
ca sobre un home só.

O mundo pesa
máis ca nunca
pero, ai,
nós non somos de pedra
nin o levamos ben
con tan poucos anos ás costas
con tan pouco ceo para soñar.


26/11/12

Un par de premios


Supoño que lembrades cando hai pouco vos contaba do certame de narración e ilustración Pura e Dora Vázquez.

Aló por outubro saíu a gañadora da modalidade de narración, Ángela Fernández Rey, coa narración Por que está triste Miañas?. Agora ábrese a modalidade de ilustración, que estará aberta ata o 20 de decembro. Tedes as bases aquí.

Aproveito tamén para vos contar do IV Certame de Poesía María Mariño, no que podedes participar cun só poemiña de ata 100 versos. No enlace tedes máis información.

E que é luns, así que ánimo!


23/11/12

B WOZ ERE


E si,
se cadra deixei a miña marca no mundo
mesmo se foi nunha porta en ningures.


21/11/12

Ela pensa...




Pensativa,
entintada
e
mesmo se ás veces pinto ollos baleiros
durmo satisfeita
porque debuxo sorrisos.

16/11/12

GUSTOUME... (15)

Ultimamente empezo sempre con frases, parece.
Esta é unha delas:

Visto en DesignForMankind

Logo unha nunca se acorda de pensar que non ten por que ser unha superwoman, así que mellor pegar este lema na parede!

Na parede tamén se poden colgar ilustracións. Eu teño unhas cantas, e máis que quero! Coma as deste libro:

Gato y pez, visto en Kireii
 
Ou mesmo estas feitas colgantes e broches:

Visto en Depeapa

 Coa orde de sempre, paso á cociña e comezo cun libro que ten boa pinta (hai tanto!): chámase What Katie Ate, e xa só polas fotos parece que merece a pena. Hai por aí tamén un de galletas co que hai que ter coidado...

E de receitas alguna cousa apetecible e, coma sempre, moi light :), coma estes bagels caseiros ou este calzone de brécol e xamón.

Visto en Martha Stewart

Casas bonitas? Sempre!
Que tal esta cociña?

Visto en Vintage&Chic

Ou estes coxíns:

Visto en Kireei

E pecho cunha aplicación que ten unha pintaza... Terei que pedir prestado un iPad, que lástima ;)
É para facer fontes tipográficas. Un non parar, oiga...

Boa finde!

Queredes máis cousas? Pois botádelle un ollo ao meu taboleiro de Pinterest!

13/11/12

A nosa casa

Visto en Alley Cats and Drifters via Pinterest

A nosa casa
túa e miña
nosa
non está ao pé dun lago
e non ten árbores verdes na primavera.
A nosa casa
túa e miña
nosa
ten pedra de soños
e un pequeno xardín de futuro.
A nosa casa
túa e miña
nosa
non existe para ninguén máis,
non está, pare eles, en ningures.
A nosa casa
túa e miña
nosa
é tan só este pequeno espazo,
só este,
un minúsculo corredor para o aire
que ousa irrumpir na nosa aperta.

7 anos

Vía Pinterest

Hoxe fago 7 anos blogueando.
Felicidades, eu!
Do Café das Letras á Gramática de Corpos 
en 222 entradas escritas e 156 publicadas.

E moitos amigos e lectores.
E moitas amigas e lectoras.

Sigamos, polo menos 7 anos máis!

Apertas!



12/11/12

Abrígate

Visto en OlhaQueMassa via Pinterest

Abrígate ben,
que vai frío.
Tápate,
que chegou o inverno.
Foi ese vento azul
que nos axexou dende un recuncho
agardando o seu turno.
Aquí non vén neve,
pero abrígate,
que vén o aire xeado
punzante nos oídos
suavizante no rostro
petrificante de sorrisos
agradecidos polo reflexo dos faros no asfalto.
Ese brillo amarelento é o meu nadal
canda ti.
Abrígate ben,
que vai frío.
Tápate,
comigo.

09/11/12

Invictus

Encántame este poema e pensei en intentar traducilo,
sen manter a rima, pero por ver a sonoridade dos versos en galego.
Cagadas? Seguro. Pero frescura tradutora recuperada!
Que vos parece?
___________________________  

Out of the night that covers me,                                        Dende alén da noite que me cubre,
Black as the Pit from pole to pole,                                    da negrura do abismo na súa inmensidade,
I thank whatever gods may be                                          dou grazas aos deuses que poida haber
For my unconquerable soul.                                              por esta miña alma indomable.

In the fell clutch of circumstance                                       Nas incertas poutas das circunstancias
I have not winced nor cried aloud.                                    non tremín nin berrei.
Under the bludgeonings of chance                                     Baixo os bruscos golpes do azar
My head is bloody, but unbowed.                                     está sanguenta a miña testa, mais erguida.

Beyond this place of wrath and tears                                 Alén deste lugar de ira e bágoas
Looms but the Horror of the shade,                                   esténdese o Terror das sombras,
And yet the menace of the years                                        e sen embargo, a amenaza dos anos
Finds, and shall find, me unafraid.                                      atópame, e atoparame, impávido.

It matters not how strait the gate,                                       Non importa a estreitura da cancela,
How charged with punishments the scroll.                          nin cantos castigos dicte o pergamiño.
I am the master of my fate:                                                 Son o amo do meu destino:
I am the captain of my soul.                                                son o capitán da miña alma.

(William Ernest Henley)

Via Pablo Amargo

07/11/12

I happened



Cun remexido de ideas, deume un día por probar a escribir un poemiña en inglés. 
Este é o resultado, se cadra con erros,
se cadra non moi bon, pero foi un exercicio interesante :) 
 ____________________



I happened the winds on a whistle
and got my caution back from it
wrestling restlessness relentlessly
I sold it my truths for a penny,
plus a cash discount on marrow

the same me within that collapses,
ribs first, head second,
over the rotting apple-free insides of my old youth.


Further down,
lower flesh,
empty stomach.

Let’s eat some roses and garlic with passion
And you shall have me bloom and burgeon and burst with
this new you
this new me
this old us of creation.

You’d better caress my emptiness full
as things
only happen to come to pass when they occur
(not before, nor after).
As it just so transpires                          (as your body,
as my body when it runs still)
that things happen when you alone happen them
(like I happened the winds with my whistle)
neither me,
nor him.

Meanwhile,
thick grey matter’s threads throb and thrive
and I sell my words for a penny,
plus a cash discount
on thought.


de Sara Landeta

05/11/12

A serea

Via Amaia Arrazola

–Pero que curiosa criatura! –exclamou.
–Abofé. Mais, non lle parece fermosa?
–Paréceme certamente estraña! Non comprendo como pode funcionar... Desafía toda a ciencia que coñecemos, meu Deus!
–Algún día comprenderémola, meu amigo, e deixará de ser un misterio para sempre.
–Pode ser, pode ser... –murmurou, observando aquel ser feminino de ordinaria cola escamada máis cun rostro pálido e aplanado, coroado por aqueles herballos que, segundo ela dicía, se chamaban cabelos.

02/11/12

GUSTOUME... (14)

Comeza un novo mes e cun merecido descanso. Descansastes onte? Eu si. Tamén falta facía. Agora fai falta poñer a casiña en orde, relaxarse cunha bebida quente e unha mantiña e pensar novos proxectos!

Se cadra estas ideas vos axuden...

Comezamos?
Pois  comezo entón cun bo mantra:

"Fai máis do que te fai feliz", visto en Rue Magazine

(moita verdá)
Estes pratos tan lindos son de Nuria Díaz. Só vos deixo unha mostra, coma sempre, pero non deixedes de visitar a súa web!

Visto en Nuria Diaz Ilustración


E agora... Receitas! Esta, en concreto, é de Rechupete! Calabacín recheo de pisto de mencía e solomillos de polo... Soa ben!
E sei que non é o prato máis popular do mundo, pero a min a sopa de cebola pérdeme (co que chove mentres escribo estas liñas, máis). Esta receita ademais leva bacon e queixo gratinado nunha rebanda de pan. Pouco máis se pode pedir.

Sopa de cebola e bacon, ñam! Visto en Everyday Food

Confeso que o mesmo día que vin a receita e a gardei para vola poñer aquí fixen a sopa. De lixeira non ten nada, de rica teno todo. Iso si, non se me caramelizou guai a cebola e quedou esbrancuxada. Non se pode ter todo.

Máis receitas loguiño! Téñenme boa pinta estes sándwiches e sopas, un bo almorzo, verdade?

Visto en A Beautiful Mess

Paso correndo á decoración para deixarvos algunhas das imaxes que me gustaron, a ver que vos parecen!

Unha oficina acolledora, vista en Bohodecochic

Nesta entrada hai un piso ben bonito, pero a min o que máis me gustou foron os coxíns...

Visto en Vintage&Chic

Remato con algo molón. Bueno, todo é molón. Pero esto é vintage (léase vin-tá-ghe, porfaplease)... Neste enlace atoparedes unha selección de cabeceiras de series da infancia. Da miña polo menos. A volta ao mundo de Willy Fogg, Bola de Dragón, Fraggle Rock, Mofli... Ainsh! Que tempos!

Boa finde!


ETIQUETAS