A serea

Via Amaia Arrazola

–Pero que curiosa criatura! –exclamou.
–Abofé. Mais, non lle parece fermosa?
–Paréceme certamente estraña! Non comprendo como pode funcionar... Desafía toda a ciencia que coñecemos, meu Deus!
–Algún día comprenderémola, meu amigo, e deixará de ser un misterio para sempre.
–Pode ser, pode ser... –murmurou, observando aquel ser feminino de ordinaria cola escamada máis cun rostro pálido e aplanado, coroado por aqueles herballos que, segundo ela dicía, se chamaban cabelos.