Sen chumbo

Dende onde te miro, dáme o sol nos ollos e éntrame o frío nos ósos.

Dende aquí, non me oes, así que berro.

Dende aquí, non me ves, así que lanzo fotos feitas avións de papel.

Onde estou hai remuíños de voces e estrondos de teclas.

Qwertys no rural.

Onde estou choven olladas, estrelas e xeada.

Vixíame Orión.

Coma sempre.

Póñoche outra?

... e poñerás.... pero sen chumbo, que levo o coche...

Aquí hai rebumbios de xente-globo.

Nenas nas nubes de perfil.

(¿Que pasa se as pinchas?)

Hai quen hoxe suma coma mín de novo

2+6=5+3
[felicidades]

Hai ratos que comen vinilos dos 70.

Hai detectives con gabáns que sospeitan de mín.

Fuman pipas de marihuana e pensan que estou a bailar.

Non, señor, eu non lle bailo.

Hoxe non.

Outro día.

Sobre a area.
Con zapatos novos, se cadra.

Envolta en ti.

Oíches iso?

Terei que berrarcho.

Velaí vai outra foto.

Gárdame un mimo e levareiche máis.

Fotos: Raquel Campos

You and I should ride the coast
and wind up in our favourite coats
just miles away

The Day We Caught The Train -- Ocean Colour Scene