Pour qu'on y reste

Se o frío non che encolleu as dedas

é que non vai abondo.

Se cadra escorrentámolo

con café

con apertas

con whisky

con palabras

con olladas

nun bar de tenue luz amarela

e cabichas no chan.

Parei o tempo e mireite dende outros ángulos.

Eras un perfil recén debuxado,

unha silueta alongada sobre min,

unha sombra na parede,

unha ollada atenta,

un pensamento perdido.

Dinche un toque no ombro

e saqueite da man daquela fantasía estática.

Eu debín quedar atrapada.

Sinto non ter escoitado o que dixeches entón,

perdinme ollándote.

Perdinme en risos de tragaperras,

aloumiñeite enteiro co pensamento,

din voltas no aire nun tambor de lavadora

e estoupáronme fogos artificiais

nas puntas dos cabelos.

É a miña maneira de convidarte ás miñas sabas novas.

É como te quero arrastrar, espir, bicar, apertar.

É como debuxo como moverme sobre ti,

debaixo de ti,

onda ti.

É como rematamos rindo ao amencer,

como nunca espertamos de verdade,

como,

pouco a pouco,

nos esperta só a pel e percorrémonos coas mans

ata percorrernos cos corpos cálidos,

tensos, excitados,

suspirando,

xemindo,

eu calo,

ti non,

e...

E co sexo encóllenseme as dedas.

Coma co frío.

'cause when i look at you
i squint
you are that beautiful

slide - Ani Difranco

I got a burning passion in my throat.
I got a burning passion inside me.
I got a job that wastes my time and gift.
I got a life that needs a serious lift.

more for me - Tegan and Sara

Porque hoxe é inverno

Porque hoxe é inverno

os espellos reflicten néboa.

Na miña rúa só pasan homes con gabáns

todos teñen a mesma cara

todos se saúdan cun aceno da cabeza

todos levan maletíns de coiro

cheos de reloxios.

Os tellados detrás de Manuel Núñez

estanse convertindo en París

e os homes dos gabáns non tardarán en asaltalos.

[18ème arrondissement.

montmartre.]

As bailarinas mortas sairán do Moulin Rouge
(aló pola Ronda de Don Bosco)
correndo,
axitando plumas e sosténs
e abrirán os peitos sanguiñolentos
baleiros
e pediranlles reloxios
que lles devolvan o ritmo
que accionen as pernas
que substitúan os corazóns que perderon
nunha partida de póker cando querían gañar diamantes.

Os peitos péchanse con candado
e os homes dos gabáns gardan as chaves nos maletíns
antes de subir aos tellados
detrás de Manuel Núñez
en París


Antes de xogar á brisca con cadáveres
e ao xadrez con magos
apostando os corazóns perdidos
das bailarinas mortas do Moulin Rouge.

that i would be great if i was no longer queen
that i would be grand if i was not all knowing

that i would be loved even when i numb myself
that i would be good even when i'm overwhelmed
that i would be loved even when i was fuming
that i would be good even if i was clingy
That i would be good -- Alanis Morissette

Isto, iso, aquilo

Douche dúas oportunidades.


Tes que adiviñar
que me fai rir
que me fai chorar
que me fai calar


Iso pasa pouco, xa o sei.

Lembras cando el saltou ao mar pensando que era whisky?
Dixera que os xeos eran dos malos e xa se desfixeran.
Creu que o faro era o limón.
E papou auga a esgalla sen notar o sal.
Logo durmiu de día. El sempre durme de día.




Lembras cando chovía porque eu choraba
ou
eu choraba porque chovía?
Xa non sei.
Sei que se che abriron cremalleiras nos brazos, nas pernas, no peito
e te convertiche nun edredón de plumas
e nun pano
e nun fogar
todo ao mesmo tempo.

(e na morna escuridade do teu interior

bicábanme mil beizos)

Lembras cando saín do meu corpo para verte durmir ao meu carón?

Foi aquel día que me rebentou a pel de tanto sentir

e tiveches que coserma con aloumiños.

(agora teño cicatrices
e ti tes que percorrelas todas para investigarme
e descubrirme
e conquistarme
e derreterme)

Lembras cando tiveches que adiviñar que me fai rir?

Esta é a máis importante das tres.

(tamén é a máis fácil)

Porque só se a intentas adiviñar non volverei chorar

e ficarei calada

pensando que o mar é cervexa

contando as miñas cicatrices

pedíndoche que as percorras

que me descubras

que me conquistes

que me derritas

coma os xeos dos malos,

rápido,

ata desaparecer na cocacola.

And I can still smell you on my fingers and taste you on my breath;
Stepping through brilliant shades,
All the color you bring,
This time, this time, this time,
Is fine just as it is.
Today is whatever I want it to mean
Beth Orton -- Central Reservation (Then Again Version)