02/12/13

O procurador de OVNIs



Xa está na rúa a Dot:52 e nela unha nova ilustración miña e un novo texto de Sergio (que ten un blog tamén, botádelle un ollo!).

Desta volta a idea foi sinxela de captar e imaxinar, pero o habitual formato horizontal toleoume uns cantos días. Ao final, decidín ceder ao que se reflectía nos meus miolos e tirar ao vertical, estreitiño, para que coubera o texto.

Velaquí tedes o texto orixinal de Sergio, que tamén podedes ler na edición online e papel da revista:

«Un día quise ver extraterrestres y todo eso. Entonces yo todavía vivía en la casa de la terraza, en el Berbés, y, durante la época estival, dormía en ocasiones junto al Golden Retriever, mirando al cielo desde una tumbona. La primera noche, sólo vimos luces. La segunda, se movían, pero no como se mueven las estrellas, sino que trazaban una órbita dominada por el caos. La tercera noche que vigilamos el cielo algo nos sobrevolaba, e incluso pude notar cómo el perro se ponía nervioso. Después nos quedamos dormidos y yo soñé que un ovni se posaba en un patio cercano y entonces sentía que eso me proporcionaba todas las respuestas. Al día siguiente, satisfecha mi curiosidad, olvidé a las naves y me obsesioné con una chica. Era de rostro dulce y diez años menos. Estuvimos juntos algunas semanas, y siempre contará con la aprobación de haber sido mucho más difícil de seducir que de amar, aunque esto fuese debido a supersticiones culturales. Más escueta fue la despedida: a ella no le gustó que comparase nuestra relación con una lavandería y cerró dando un portazo. Cuando la volví a ver, casi un año después, su vestido todavía brillaba. Después de amarla me fascinó el número sesenta y tres. Lo veía en todas partes: en las matrículas de los coches, en los precios de las cosas y en los termómetros, antes de que estallasen.»

2 comentarios:

  1. Gústame moito este traballo voso: o texto, de Sergio,do que estiven a ler algún relato máis, e a ilustración en forma ovoide, (ou algo así...). Gústame como ascende dende o terreal do personaxe co can, e vai incluíndo outras casas, e, tralas espirais, o ovni e as estrelas, na noite dese personaxe que ,a cada época, dálle por algo distinto... Saudiños.

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Grazas de novo! Está publicada na Dot de decembro-xaneiro, tamén. A ver se para a seguinte me sae algo igual de chulo :)

      Eliminar

Dime que pensas...

ETIQUETAS