Descorazonador

Hai anos eu era tirando a vaga. Xa dicía meu pai: "Preguiciña, queres pan? Quero, quero, se mo dan!".

Pero o tempo ensina, para ben, normalmente, e desta volta puxen toda a carne no asador.

Vin unha oportunidade de demostrar, máis a min mesma cá ninguén máis, que con esforzo e adicación podía fuxir da mediocridade (e mesmo collerlle algo de vantaxe).
Polo camiño, conseguino, demostreime que era capaz de superar as probas, e con nota. Claro que, no mesmo camiño, a outros empurráronnos á meta, aínda que non correran tanto.

E agora, toca a última proba. E é das miñas. Teño absolutamente todas as papeletas para me desmarcar, para o gordo. Alén do estudiable, levo preparándome para isto máis de vinte anos. Vouno bordar, vou romper a pana, vou reinar.

Pero non vai valer de nada.

E iso descorazóname, coa facilidade punzante coa que se descorazona unha mazá. Non arredo, non, pero perdo a miña habitual esperanza, o infantil positivismo de cotío.

Mañá irei facer o exame sen corazón, pero, se cadra, é mellor así. Mellor sen corazón que con el cheo de veleno.

now pick up your pencil 

and turn over your test

use your education

and make an educated guess

Educated Guess - Ani Difranco